ขุ. สุ. : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 4 / 30

สุกชาดก ในอดีตกาล สมัยพระเจ้าพรหมทัตครองราชสมบัติในพระนครพาราณสี พระโพธิสัตว์เกิดเป็น พญานกแขกเต้า มีบริวารหลายพันตัว อาศัยอยู่ในหิมวันตประเทศอันเลียบไปตามมหาสมุทร พระโพธิสัตว์ มีลูกอยู่ตัวหนึ่ง เมื่อ

ในอดีตสมัยพระเจ้าพรหมทัต มีพญานกแขกเต้ากับลูกที่บอด ลูกนกไปหามะม่วงและไม่เชื่อฟังบิดามารดา ทำให้เกิดผลร้าย และสิ่งนี้เกิดเป็นบทเรียนว่าการไม่รู้จักประมาณในการบริโภคอาจนำไปสู่ความตายและการสูญเสียโอกาสใ

2. สุตมยปัญญา ปัญญาที่เกิดจากการศึกษาเล่าเรียน หรือได้ยินได้ฟังมาจากผู้อื่น 3. ภาวนามยปัญญา เป็นปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ปัญญาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปรารถนาให้พระภิกษุเข้าถึงคือปัญญาที่เกิดจากก

บทความนี้กล่าวถึงประเภทของปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะปัญญาที่เกิดจากการศึกษา (สุตมยปัญญา) และจากการปฏิบัติธรรม (ภาวนามยปัญญา) ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงย้ำว่าปัญญาอันแท้จริงคือ อธิปัญญาที่มีความรู้คร

ครั้งหนึ่งพระปุณณิกาเถรีกล่าวกับพราหมณ์คนหนึ่งผู้เชื่อว่าจะหลุดพ้นจากบาปกรรมได้เพราะ การอาบน้ำว่า “ใครหนอ ช่างไม่รู้มาบอกแก่ท่าน ซึ่งก็ไม่รู้ว่า คนจะหลุดพ้นจากบาปกรรมได้เพราะการอาบน้ำ พวกกบ เต่า งู จร

พระปุณณิกาเถรีกล่าวถึงความเชื่อในพระศาสนาที่ว่าการอาบน้ำไม่สามารถทำให้หลุดพ้นจากบาปกรรมได้ การอ้อนวอนกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ทำให้ได้มาซึ่งอายุ สุข และสวรรค์ ดังที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ต้องม

5.1.3 ประเภทของพุทธะ ๆ “พุทธะ” แบ่งออกเป็นประเภทต่าง ๆ ได้ 4 ประเภท คือ สุตพุทธะ, จตุสัจจพุทธะ, ปัจเจกพุทธะ และ สัพพัญญูพุทธะ (1) สุตพุทธะ หรือ พระสุตพุทธเจ้า หมายถึง ภิกษุผู้เป็นพหูสูต คือ ได้ศึกษาพุ

พุทธะแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ สุตพุทธะซึ่งเป็นภิกษุผู้ศึกษาเยอะ, จตุสัจจพุทธะซึ่งสอนอริยสัจ 4, ปัจเจกพุทธะที่ตรัสรู้ด้วยตนเอง และ สัพพัญญูพุทธะที่สอนผู้อื่นได้ โดยพระสัพพัญญูพุทธะนั้นหมายถึงพระสัมม

มีปัญญาก่อน แล้วนำปัญญาคือความรู้ที่ได้ไปสอนคนอื่นต่อไป สำหรับอภัยทานจัดเข้าในเมตตาบารมีได้ เพราะ หากปราศจากความเมตตาแล้ว ก็ไม่อาจจะให้อภัยแก่ผู้ที่ทำความผิดต่อเราได้ ศีลบารมี คำว่า “ศีล” มาจากบทว่า “

บทความนี้กล่าวถึงปัญญาและบารมีในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่การอภัยทานซึ่งจัดเป็นเมตตาบารมี และอธิบายความสำคัญของศีล 5, 8, 10 และปาฏิโมกขสังวรศีล รวมถึงเนกขัมมบารมีที่เกี่ยวข้องกับการบวชให้เป็นไปตามระบบศาส

ด้วยเหตุนี้พระพุทธองค์จึงทรงแสดงถึงการที่โลกถูกทำลายดังนี้ เพื่อให้เกิดความเบื่อหน่าย สลด สังเวชใจ และหาทางหลุดพ้นในที่สุด ดังที่แสดงใน สุริยสูตร ว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงไม่ยั่

บทนี้กล่าวถึงการตรัสรู้ของพระพุทธองค์เกี่ยวกับลักษณะของโลกและจักรวาลที่ถูกทำลาย และความไม่เที่ยงของสังขาร พระองค์ทรงสอนให้เบื่อหน่าย คลายกำหนัด และเข้าใจถึงความไม่ยั่งยืนของทุกสิ่ง เพื่อมุ่งสู่การหลุด

ธรรมะเพื่อประชาชน เวลาในโลกนี้แสนสั้น แต่เวลาหลังจากที่ เห็นทุกข์ ละโลกนี้ไปแล้วยาวนานมาก นักปราชญ์บัณฑิต ทั้งหลายท่านมองเห็นภัยในสังสารวัฏ เห็นโทษในอบายภูมิ และมองเห็นสุขในสุคติภูมิ จึงละชั่วทั้งทางก

บทความนี้เน้นการทำบุญและการฝึกจิตใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำ โดยอ้างอิงถึงคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการสร้างกรรมดีและหลีกเลี่ยงกรรมชั่ว โดยยกตัวอย่างพระเทวทัตเป็นข้อคิดในการ

ขุมทรัพย์ทางปัญญาจากชาดก 99 เนกาสี ลภเต สุข ฯ กินคนเดียว ไม่อร่อย ที่มา : โกสิยชาดก ขุ.ชา. ๒๗/๑๗๒๒ อสวิภาคี จ สุข วินฺทติ ฯ ไม่แจก ก็ไม่เจอสุข ที่มา : สุธาโภชนชาดก ขุ.ชา. ๒๕/๗๒๙

ความสุขที่แท้จริงคือ การหลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข นั่ง นอน ยืน เดิน ก็เป็นสุข เป็นสุขอยู่ตลอด เวลา ไม่เลือกสภาวะเวลาและสถานที่ ความสุขเช่นนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ต่างปรารถนา สมาธิเป็นสิ่งที่นำมนุษย์เข้าสู่ค

ความสุขที่แท้จริงคือความสุขที่เกิดจากการทำสมาธิที่นำเราสู่ความสุขตลอดเวลาที่ไม่ขึ้นกับสถานการณ์แทนที่จะเป็นเพียงชั่วคราว ซึ่งการหยุดใจเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้เราเข้าถึงโลกส่วนตัวและพบกับแหล่งกำเนิดแห่ง

1. สุข สุปปติ หลับเป็นสุขหรือสบายในเวลาหลับ คือ ไม่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา ไม่นอนกรน หลับอย่างสนิทเหมือนเข้าสมาบัติ กายเบา ใจเบา มีความเบิกบานสดชื่นมีลักษณะ ท่าทางเรียบร้อยงดงามน่าเลื่อมใส 2. สุข ปฏิพุชฺฌติ

บทความนี้กล่าวถึงการมีสุขในชีวิต โดยแบ่งเป็นการหลับอย่างสนิทและตื่นอย่างสดชื่น พร้อมอธิบายถึงความฝันดีที่ไม่เป็นอันตราย การเป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ รวมถึงการได้รับการคุ้มครองจากเทวดา สรุปว่าการมี

Boประช ถึงเวลาแล้ว ๑๐ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ผู้บริสุทธิ์หลุดพ้นแล้วจากกิเลสอาสวะ กิจที่จะทำยิ่งกว่านี้ไม่มี อีกแล้ว เราจึงควรดำเนินชีวิตตามแบบอย่างพระพุทธองค์ โดยมุ่งทําค

บทความนี้กล่าวถึงการเรียนรู้จากพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในการแสวงหาความสุขที่แท้จริง โดยมีการเน้นที่การพัฒนาความบริสุทธิ์ของกาย วาจา และใจ อีกทั้งยังอธิบายถึงการหยุดนิ่งและการเข้าถึงธรรมภายใน ซึ่งเป็นเป้าหม

ธรรมะเพื่อประชา กระต่ายน้อยในดวงจันทร์ (ทานปรมัตถบารมี) ๕๒๐ “การสร้างบารมี” เป็นงานที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติ เราเกิดมาก็เพื่อสร้างบารมี ดำเนินตามรอยบาทพระบรมศาสดา มุ่งแสวงหาสาระอันแท้จริงของชีวิต เพื่

บทความนี้กล่าวถึงการสร้างบารมีซึ่งเป็นจุดหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์ตามแนวทางของพระพุทธเจ้า การหยุดใจและทำจิตให้บริสุทธิ์เป็นวิธีการที่จะสามารถขจัดกิเลสอาสวะได้ การให้ถือเป็นวัฒนธรรมที่ดีและเป็นก้าวแรกสู

ธรร ประช สละชีวิตเป็นทาน (ปรมัตถบารมี) ៥២៨ มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และ ความปลอดภัยในชีวิต ทุกคนพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึก ที่แท้จริง แต่หลายชีวิตก็ยังไม่ทราบว่า ที่พึ่งที่ระลึก

มนุษย์ทุกคนหาความสุขและความปลอดภัยในชีวิต แต่หลายคนไม่รู้ว่าอาจอยู่ที่ไหน การประพฤติปฏิบัติธรรมตามพระรัตนตรัยน่าเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง การมีปัญญาบริสุทธิ์ช่วยให้ผู้คนเลือกที่จะสละสุขส่วนน้อยเพื

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 45 เชื่อมั่นในพระรัตนตรัย (วันจันทร์ที่ ๑๑ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมกาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันทรงคุณค่า ที่เราจะได้เจริญ สมาธ

ในพระธรรมเทศนานี้ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้กล่าวถึงความสำคัญของการมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึกสูงสุดและการปฏิบัติสมาธิเพื่อทำให้กาย วาจา ใจสะอาดบริสุทธิ์ ช่วยให้เราสามารถพึ่งพาพระรัตนตรัยเมื่อประสบทุ

ประโยค - วิทยาภิรมย์เปล่า ภาค ๓ ตอนที่ 250 ธรรมชาตินั้นชื่อว่า มรณะ เพราะเป็นเหตุตาย (แห่งสัตว์) ความเศร้า ชื่อว่า โศก ความคร่ำครวญชื่อว่า ปริเทวะ ธรรมชาติก็คือชื่อว่า ทุกข์ เพราะทำให้ลำบาก หรือว่าทุ

เนื้อหาตีพรรณนาเกี่ยวกับความหมายของมรณะและทุกข์ในบริบทของพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงความเกี่ยวเนื่องระหว่างอวิชชาและการเกิดขึ้นของทุกข์ เนื้อหาจะอธิบายความลึกซึ้งที่เกี่ยวพันกับการดำรงอยู่ของสังขารทุกอย่างใ

วิสาสะโบมบา สมานที่เป็นบเป็น ๒ คือ อุปมาพมหามะ มีทูมายุอยู่ข้างหน้า อุปมามตบรก มีทูมามาอยู่ข้างหลัง เป็นไปในสมานและสมานคุณ ในบทปลงแห่งวิริยะมีศัพท์เป็นคุณคือวิริยะและอยู่ด้วยในเทอ่งนั้นจัดเป็น สมานคุณ

เนื้อหานี้พูดถึงการวิเคราะห์ความหมายของสมานและสมานคุณในบริบทของพุทธศาสนา โดยมีการยกตัวอย่างการใช้ศัพท์ต่างๆ เช่น 'สมุจิ' และบทบาทของคำในความหมายของนาม มีการตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างคำกับสมานในบทประโย

ประโยค - สมุดปลาสากา นาม วินาญุกาลา อุดโตโยชา (ฤดูโยโก้) หน้าที่ 427 ขุททวกวักถุกขุนธบุนาย อูโตโยชา [๒๕๕] ขุททวกวักถุกขุน อวิฑูรโย มุฑูปิยา อุรุญชนา ยุธมณ์ดีติ มุฑูปิยา มูลา อ ต มุฑูปิยา ชาติ มุฑูป

ในหน้าที่ 427 ของสมุดปลาสากา นาม วินาญุกาลา เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับขุททวกวักถุกขุนและวิชาต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับมนตุนญ ไม่ว่าจะเป็นการอธิบายรายชื่อของวีรคาและการเปรียบเทียบความหมายของคำต่างๆ ภายในเนื

ประโยค - สาระคู่ที่นี้ นาม วันน วิญญาา สมุนปาสากากำ ญูนาน (จุด โท ภาโอ) - หน้าที่ 107 สนุราย วุดิติ อุปชามัย อุทิศส โปพาเชติ เอดาณิ เอเสา นโย นายฯ ขุนทมิ เนวาติ ภณทุกมุมโรงบุตคดี วุดที ๆ เศษ สกัญญา วิ

บทความนี้กล่าวถึงประเด็นต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณและความคิดภายในสังคม โดยน้อมรับการวิเคราะห์ปัญหาต่าง ๆ ที่มีอิทธิพลต่อชีวิตและความเป็นอยู่ของผู้คนในปัจจุบัน มุ่งเน้นไปที่การแสดงออกถึงความสำคัญของ

ประโยค๕ มงคลๅดี่นนี้ (ทุดโท ปีภาโก) - หน้าที่ 103 เทน ขุททกปาจารุณานี - อาทโต เทวา จุตฺตจุตฺวญฺมานี จ อุปสกานํ สามเณรนญฺญา สาฏารนานํ นิจจิสลาสเน ฯ อุปสกานํ อุปสกานํ สตฺตภูมุชฺชานี องค์ กุฎี กุฎว สุภพ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการทำสมาธิและผลกระทบที่เกิดขึ้นจากการปฏิบัติวิธีการที่ดีตามหลักพระพุทธศาสนา รวมถึงการนำเสนอคาถาและแนวทางการปฏิบัติของสามเณรและผู้ปฏิบัติทางจิต ซึ่งช่วยให้เข้าใจถึงความสำคัญของการมี

ประโยค๕ - มงคลคงทินปัจจุบัน (อุตฺติยา ภาค) - หน้าที่ 298 ธรรมสุภนาถา [๒๘๒] กาลน ธรรมสุวณา นาม ยสมี กาล อุตฺติจิต จิตติ โหติ กามวิภาคทิพย์ วา อญฺญเทรม อติวิภา ต สปฺตํ กาล เคส วินาทณูปถัมป์ ธมมสุภนาถา

เนื้อหาดังกล่าวเกี่ยวกับการวิเคราะห์ธรรมสุภนาถาและการอธิบายถึงสถานการณ์ต่างๆ ในด้านจิตวิญญาณที่เกี่ยวข้องกับอุตฺติจิต การเข้าใจความสุข การปฏิบัติธรรม และการจัดการกับทุกข์ในชีวิต โดยเน้นที่กระบวนการคิด